วัดท่าช้าง เป็นวัดที่สำคัญและมีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง ภายในวัดมีพระพุทธรูปหินที่เก่าแก่คู่บ้านคู่เมือง พระพุทธรูปสลักด้วยหินทราย และที่สังเกตได้ง่ายคือ มีรูปปั้นช้างขนาดใหญ่ 2 เชือกอยู่บริเวณด้านหน้าวัด
วัดท่าช้าง ตั้งอยู่ที่ตำบลเนินมะกอก อยู่ห่างจากตัวอำเภอประมาณ 2 กิโลเมตร ภายในวัดมีพระพุทธรูปหินที่เก่าแก่คู่บ้านคู่เมือง และที่สังเกตได้ง่ายคือ มีรูปปั้นช้างขนาดใหญ่ 2 เชือกอยู่บริเวณด้านหน้าวัด
สันนิษฐานว่าวัดท่าช้างสร้างขึ้นเมื่อต้นรัชกาลที่ 5 ประมาณ พ.ศ. 2415 มีประวัติความเป็นมาดังนี้ วัดท่าช้าง เดิมชื่อ “วัดเทพกุญชรติดถาวราราม” ที่ได้นามเช่นนั้นเพราะ ผู้อาวุโสเล่าให้ฟังสืบกันมา มีนายพรานผู้หนึ่งนามว่า “ธรรมยา” อยู่ที่เมืองภูมิ ปัจจุบันคือหมู่บ้านหนองเต่า อำเภอบางมูลนาก จังหวัดพิจิตร นัยว่านายพรานผู้นี้เป็นพระสหายกับ พระเจ้าแผ่นดิน ได้พบช้างเผือก งาเนียม ขี้หอม เชือกหนึ่ง จึงได้กราบทูลแด่พระเจ้าแผ่นดิน พระองค์ได้ส่งอำมาตย์ไปคล้องกับนายพราน ช้างเชือกนั้นนามว่า “พ่อพลายนิมิต” เมื่อคล้องได้แล้วจึงนำมายังฝั่งแม่น้ำน่านที่วัดท่าช้างในปัจจุบัน พากันต่อแพนำช้างล่องแพไปยังกรุงศรีอยุธยา ดังนั้นสถานที่นี้จึงได้นามว่า “ท่าช้าง” และวัดแห่งนี้จึงได้นามว่า “วัดท่าช้าง” ต่อมาภายหลังแม่พังขวัญใจ ภรรยาของพ่อพลายนิมิต ได้เที่ยวแสวงหาพ่อพลายนิมิตไปในที่ต่างๆ ไปพบรอยเท้าพ่อพลายนิมิตเดินเหยียบรอยเท้าเดิมของตนเพื่อมิให้แม่พังขวัญใจ และลูกเดินตามมาถูก แม่พังขวัญใจเดินตามมาถึงฝั่งแม่น้ำน่าน ณ วัดท่าช้าง ปรากฏว่าไม่พบพ่อพลายนิมิต จึงเกิดความเศร้าโศกเสียใจจึงกลั้นใจตายริมฝั่งแม่น้ำน่าน ต่อมาพ่อพลายน้อยซึ่งเป็นลูกเมื่อไม่เห็นพ่อและแม่จึงเดินตามหามาถึงฝั่งแม่ น้ำน่าน เมื่อไม่พบพ่อและแม่จึงกลั้นใจตาย ณ ริมฝั่งแม่น้ำน่านเช่นกัน ปัจจุบันวัดท่าช้างได้ปั้นรูปเหมือนพ่อพลายนิมิต แม่พังขวัญใจ และพ่อพลายน้อยไว้ที่หน้าโบสถ์ ถึงแม้จะเป็นรูปปั้นช้าง ก็จริงแต่มีอิทธิฤทธิ์อภินิหารน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก วันดีคืนดีมีผู้พบเห็นพ่อพลายนิมิต แม่พังขวัญใจ และพ่อพลายน้อย ออกมาเดินกลางถนนสายบางมูลนาก – ชุมแสง บริเวณหน้าวัดให้เห็นอยู่เป็นประจำ อนึ่ง เมื่อใครบนบานหลวงพ่อหิน เมื่อสำเร็จตามประสงค์แล้วไม่มาแก้บนตามที่ได้ให้คำมั่นสัญญาไว้ พ่อพลายนิมิต แม่พังขวัญใจ และพ่อพลายน้อย มักจะไปตามทวงเสมอ แม้อยู่ไกลถึงต่างประเทศก็ตาม เรื่องนี้มีผู้เล่าให้ฟังอยู่เสมอ ทุกวันนี้จึงได้มีผู้นำกล้วยบ้าง อ้อยบ้าง ไปเลี้ยงพ่อพลายนิมิตแม่พังขวัญใจและพ่อพลายน้อยเป็นประจำมิได้ขาด