ลอดช่องสิงคโปร์เป็นอาชีพที่สะท้อนถึงการสืบสานวัฒนธรรมแบบการทำงานอย่าง มีขั้นตอนกับการผูกพันของท้องถิ่นในปัจจุบัน โดยคงมีสภาพความทรงจำในการดำเนินชีวิตดั้งเดิมหรือคงอาชีพแบบเรียบง่าย และเปรียบเทียบด้วยการมีศิลปะแห่งการผูกพัน
กลุ่มผู้ผลิต กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านเขาไผ่
สถานที่ผลิต เลขที่ 89 หมู่ 5 ตำบลทับมา อำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง
ประธานกลุ่ม นางสัมฤทธิ์ วิเชียรวัฒน์
ประวัติความเป็นมา กรมส่งเสริมการเกษตรและสำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอมีนโยบายและเป้าหมายในการ สนับสนุนให้เกษตรกรเพิ่มขีดความสามารถในการพึ่งตนเองทางเศรษฐกิจและส่งเสริม กระบวนการเรียนรู้ ร่วมกับชุมชนในท้องถิ่น โดยนำกระแสพระราชดำรัส พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงมาเป็นแนวทางในการดำเนินงาน
สมาชิกกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านเขาไผ่มีอาชีพปลูกมันสำปะหลัง มะม่วงและเลี้ยงตะพาบน้ำ และประสบปัญหาราคาผลผลิตตกต่ำ จึงหันมารวมกลุ่มประกอบกิจกรรมเพื่อเพิ่มรายได้ โดยการผลิตพวงหรีด ดอกไม้จัน และของชำร่วยงานต่าง ๆ เพื่อเพิ่มรายได้ให้กับกลุ่มแต่การจำหน่ายมีขีดจำกัด ได้เฉพาะงานศพเท่านั้น ประธานกลุ่มจึงได้ปรึกษาเจ้าหน้าที่ขอความรู้เรื่องการแปรรูปผลิตภัณฑ์ที่ ผลิตจากวัตถุดิบที่มีอยู่ในท้องถิ่นคือ มันสำปะหลัง มาแปรรูปเป็น “ลอดช่องสิงคโปร์” จึงกลายเป็น กิจกรรมเด่นของกลุ่ม และช่วยเพิ่มรายได้ให้กับสมาชิกในกลุ่มไม่น้อยกว่า 13 ครัวเรือน และเริ่มขยายผลสู่สมาชิกใกล้เคียง
กลุ่มเริ่มดำเนินการจัดตั้งเมื่อวันที่ 5 มีนาคม 2539 สมาชิกแรกตั้ง 15 คน ปัจจุบันมีสมาชิก 20 คน เงินทุนดำเนินการเบื้องต้นได้รับการสนับสนุนจากองค์การบริหารส่วนตำบลทับมา ปี 2541 จำนวน 40,000 บาท ผลิตพวงหรีด ดอกไม้จัน และได้รับเงินอุดหนุนจากองค์การบริหารส่วนจังหวัดระยองจำนวน 50,000 บาท เพื่อผลิตแชมพูและน้ำมันสมุนไพร ปัจจุบันมีเงินทุนหมุนเวียน 100,000บาท
ผลิตภัณฑ์ลอดช่องสิงคโปร์ คือกำเนิดในหมู่บ้านชุมชนบ้านเขาไผ่ อ.เมือง จ.ระยอง ความเป็นมาของบ้านเขาไผ่เป็นหมู่บ้านที่มีไผ่ล้อมรอบภูเขาจำนวนมาก แต่มีการบุกรุก ถางพง ขุดเผา จนทำให้ไม้ไผ่ถูกทำลายไปทั้งหมดปัจจุบันเหลือเพียงภูเขาหิน และเป็นหลุมบ่อจำนวนมาก อาชีพดั้งเดิมเป็นท้องถิ่นที่ทำการเกษตรกรรมเป็นหลักผู้คนที่มีที่ดินทำกัน เป็นอิสระ โดยใช้วิธีลงแขกโดยเป็นสายสัมพันธ์และเกื้อกูลพึ่งพากันระหว่างท้องถิ่นมี การแลกเปลี่ยนวิถีชีวิตอยู่เป็นกลุ่มก้อน การดำเนินชีวิตเปลี่ยนไป ทำให้คนในหมู่บ้านเริ่มทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมมากขึ้นโดยเฉพาะวัยหนุ่มสาว แต่ผู้สูงอายุ และชาวบ้านการศึกษาน้อย ไม่มีอาชีพ ดำรงชีวิตดั้งเดิมโดยไม่ได้ทำงานโรงงานอย่างลูกหลาน ส่วนชาวบ้านนั้นอาศัยอาชีพดั้งเดิม
ลอดช่องสิงคโปร์เป็นอาชีพที่สะท้อนถึงการสืบสานวัฒนธรรมแบบการทำงานอย่าง มีขั้นตอนกับการผูกพันของท้องถิ่นในปัจจุบัน โดยคงมีสภาพความทรงจำในการดำเนินชีวิตดั้งเดิมหรือคงอาชีพแบบเรียบง่าย และเปรียบเทียบด้วยการมีศิลปะแห่งการผูกพันดังนี้ ผลิตภัณฑ์สิงคโปร์เป็นผลิตภัณฑ์ที่ทำจากพันธุ์พืชที่อยู่ในท้องถิ่นเมื่อนำ มาผสมผสานจนเป็นชื่อขนมอันทรงคุณค่า
- ผลิตภัณฑ์ที่เหนียวนุ่ม เหมือนบรรยากาศอันผูกพันกลมเกลียว
- ผิวพรรณหลายสีผสมกลมกลืน เหมือนหลากหลายคล้ายการรวมชีวิต
- มีสีสันรวมตัว ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ภายในตัวเป็นสีที่แตกต่างจากกลุ่มอื่น ๆ เป็นสีที่ผสมขึ้นมาใหม่เพื่อคงไว้ซึ่งสภาพธรรมชาติจากท้องถิ่นระยอง
- รสชาติเมื่อนำมารับประทานเหมือนผูกพันความภาคภูมิใจในท้องถิ่น
วัตถุดิบ 1. แป้งมันสำปะหลัง 1 กิโลกรัม 2. แป้งท้าวยายม่อม 1 ขีด 3. น้ำเดือด 2 ขีด 4. สีจากธรรมชาติ (ดอกอัญชัน,ลูกพุด,ลูกคำเงาะ,ใบเตย) 5. แป้งนวล (ใช้สำหรับทามือเวลานวดแป้ง)
ขั้นตอนการผลิต
1.ผสมแป้งมันสำปะหลังและแป้งท้าวยายม่อมให้เข้ากันใส่น้ำเดือดและสีตามต้อง การ นวดไปเรื่อย ๆ จนเนียน แป้งเข้ากันได้ดี ปั้นเป็นก้อนกลมๆ 3 ก้อน
2. นำก้อนที่ปั้นแล้วไปต้มในน้ำเดือด1 นาที ตักขึ้น ราดแป้งให้เนียนใช้ไม้คลึงแป้งให้เป็นแผ่น โดยใช้แป้งนวลโรย เพื่อไม่ให้แป้งติดกันใช้เครื่องรัดแผ่น ตัดเป็นท่อน ๆ ยาว 4 นิ้ว
3. นำเข้าเครื่องรีดให้เส้นเสมอตัดเป็นท่อนยาวประมาณ 5 นิ้ว จึงเข้าเครื่องตัดเป็นเส้น
4. วางบนกระดาษผึ่งลมหรือตากแดดให้แห้งแล้วบรรจุหีบห่อที่มิดชิด รอจำหน่ายต่อไป
เทคนิค สีที่ใช้เป็นสีจากธรรมชาติ คือ
สีม่วง ได้มาจาก ดอกอัญชัน
สีเหลือง ได้มาจาก ลูกพุด
สีส้ม (โอโรส) ได้มาจาก ลูกคำเงาะ
สีเขียว ได้มาจาก ใบเตย
แหล่งจำหน่ายผลิตภัณฑ์
1. ที่ทำการกลุ่มฯ
2. ตลาดในหมู่บ้าน
3. ตลาดนัดตามโรงงานห้างร้านต่าง ๆ
4. ออกร้านตามหน่วยงานและเทศกาลต่างๆ
ราคาจำหน่าย กล่องพร้อมกะทิ 200 กรัม ราคา 45 บาท ซอง 200 กรัม ราคา 20 บาท สีรวม 500 กรัม ราคา 45 บาท